„Młodzieżowe ukraińsko polskie spotkania dogoterapeutyczne – rozwijanie ruchu wolontariackiego na rzecz osób wykorzystujących psy do pracy”

Edukacja kynologiczna obejmująca pracę ze zwierzętami schroniskowymi to jedna z podstawowych umiejętności jaką powinien posiadać specjalista pracujący z psami. Po wielu latach pracy moja droga zaprowadziła mnie do schroniska – jakże oczywistego miejsca na mapie każdego psiarza. A Może jednak nie tak oczywistego, jak to się okazało w przypadku mojej kariery? Na Paluchu, bo tam rozpoczyna się ta przygoda, spotkałem  się z psami żyjącymi dziko lub po prostu na ulicy, bez opieki/ingerencji człowieka. Zrozumiałem wtedy, że moja wiedza na temat czworonogów, ujmując rzecz delikatnie, wymaga poszerzenia…

Moją nauczycielką stała się dr Jolanta Łapińska – lekarz weterynarii, zoopsycholog, behawiorysta zwierząt z wieloletnią praktyką, która specjalizuje się w terapii zaburzeń zachowania psów i kotów. Jej doświadczenie i wiedza są ogromne: ukończyła kursy zoopsychologii i trenera psów metodą naturalną w Europejskim Studium Psychologii Zwierząt oraz Animal Behaviour and Welfare na Uniwersytecie w Edynburgu, pracuje jako behawiorysta w warszawskim schronisku „Na Paluchu”, jest wykładowcą studiów podyplomowych na SGGW, jest też biegłym sądowym z zakresu oceny zachowania i dobrostanu zwierząt.

Jednym z głównych odkryć było to jak fantastycznie psy “nie dotknięte ręką człowieka” komunikują się społecznie. W żadnym razie nie były to rozmowy agresywne. Pies jako gatunek wykształcił sobie fenomenalną umiejętność unikania konfliktów. Schodzenie z drogi, dawanie przestrzeni, zwiększanie dystansu społecznego, wycofywanie to najprostsze ale jakże skuteczne narzędzia radzenia sobie z sytuacjami..

W schronisku „Na Paluchu” nauczyłem się jak wyglądają procedury przyjmowania zwierząt. W jaki sposób są badane, jak poddawane są ocenie behawioralnej. Wszystko to ma wpływ na to gdzie zwierzęta znajdą się po okresie kwarantanny. Jeśli psy są zdrowe i nie sprawiają nadmiernych problemów behawioralnych trafiają do boksów, skąd później mogą być adoptowane. Zwierzęta, które są chore lub starsze trafiają do specjalnie przygotowanych wydzielonych miejsc w budynkach. Każde zwierzę trafiające do schroniska jest poddawane zabiegowi kastracji. W przypadku problemów zdrowotnych schronisko ma samowystarczalny, nowocześnie wyposażony szpital.

Psy dzikie i te sprawiające problemy behawioralne trafiają do miejsca, które nazywa się „Żółte Boksy”. Dr Jolanta Łapińska jest autorką programu rehabilitacji psychicznej psów w warszawskim schronisku Na Paluchu. Psy stwarzające problemy poddawane są treningom behawioralnym pod okiem zatrudnionych tam zoopsychologów, ale też wyszkolonych wolontariuszy. Po okresie psychicznej rekonwalescencji trafiają do boksów i mogą zostać adoptowane.

Będąc instruktorem szkolenia psów i zoopsychologiem dość często spotykam się z psami pochodzącymi ze schronisk lub prosto z ulicy. Są to często zwierzęta skrzywdzone przez człowieka. Porzucenia, pobicia i inne formy agresji, których te istoty często doświadczają niekiedy odciskają swoje piętno na psychice. Praca z takimi zwierzakami wymaga większej wrażliwości, często większego zrozumienia i polega na daniu takiemu psu więcej czasu i  przestrzeni. Klocki wtedy często same się układają i buduje się wspaniała relacja między psem a jego człowiekiem.

Jako instruktor Animal Assisted Interwention (dogoterapia) i wolontariusz Stowarzyszenia Zwierzęta Ludziom miałem możliwość uczestniczyć w międzynarodowym projekcie w ramach Polsko-Ukraińskiej Rady Wymiany Młodzieży. Uczestnikami projektu są: Stowarzyszenie Zwierzęta Ludziom (Polska) i ДЖЕМ ШМ (Dżem Szm – Jam Shm) – ukraińska organizacja pozarządowa z Czerniowiec(lider projektu). Najważniejszym elementem projektu jest wymiana doświadczeń, wiedzy i rozpowszechnianie najlepszych praktyk w wykorzystywaniu psów w terapii osób o specjalnych potrzebach, we wspieraniu i motywowaniu dzieci do nauki oraz w zakresie działań edukacyjnych dotyczących zapewnienia dobrostanu psom: humanitarnego i bezpiecznego traktowania zwierząt, wspierania działań na rzecz ochrony przyrody. Razem z dr Jolantą Łapińską miałem przyjemność oprowadzać naszych gości z Ukrainy po warszawskim schronisku. Istotnym elementem projektu jest zdobywanie wiedzy na temat psów i ich dobrostanu. Pojęcie dobrostanu psów na Ukrainie jest mało rozpowszechnione, a wiedza na jego temat dopiero się rozwija.

Wizyta naszych gości z Ukrainy w warszawskim schronisku pozwoliła im na zaczerpnięcie wiedzy i inspiracji o tym w jaki sposób można dbać i rehabilitować bezdomne zwierzęta. Uczestnicy projektu byli bardzo zauroczeni (używam tego słowa z premedytacją i uśmiechem na buzi 🙂) opowieścią dr Jolanty Łapińskiej o praktykach prowadzonych w schronisku Na Paluchu.

Mamy nadzieję że nasze starania przyczynią się do poprawy jakości życia wielu zwierząt na Ukrainie. Zostaliśmy zaproszeni na Ukrainę w celu dzielenia się wiedzą z jeszcze większą ilością ludzi, dla których dobrostan i poprawa jakości życia zwierząt jest ważnym elementem życia społecznego.